Terug in de tijd

EN JAAAAA HOOOOOR!!! daar is tie weer. U ziet, uw ongeduldig tenenkrommend wachten wordt beloond.....ja ja de aanhouder wint. Vandaag was het een wat kalmer gebeuren, want de boog kan niet altijd gespannen staan. Deze ochtend waren we zoals altijd vroeg op al hebben we wel uitgeslapen tot 06.30 uur. Het is tenslotte vakantie. Als u even goed de foto's bekijkt, dan ziet u met welk een koninklijk ontbijt wij verwend zijn deze ochtend, en alles vers zelf gemaakt. Van een nog warme zalig geurende citroencake, tot eigen gemaakte appelcompote, zalig rijp en zoet vers fruit en alles wat u nog meer ziet staan. We hebben flink huisgehouden in dit overkomplete aanbod en de callorien gelaten voor wat ze zijn. Ik zal het er allemaal af moeten tennissen, dus de mensen waarmee ik deze nobel art of mee beoefen staat nog iets te wachten. We zijn in de loop van de ochtend 30 kilometer verderop een prachtig kasteel gaan bezoeken dat rond 1400 is gebouwd en geheel over de sterk stromende rivier de Loire is gebouwd. Hoe ze dat hebben gedaan en met welke middelen is mij een raadsel, want dat zou vandaag de dag nog een helse kluif worden. Er zijn enkele foto's van dit kasteel bijgevoegd en u weet dat er een heleboel foto's van zijn gemaakt want zo gaat dat met digitaal. Maar daar ga ik u verder niet mee vervelen. Na dit bezoek zijn Astrid en ik op gevoel gaan toeren en wij zijn daar heel goed in. Wij komen op plaatsen waar zelden iemand komt en zien kans de plaatselijk nietsvermoedende inlanders de stuipen op het vege lijf te jagen door plots uit een weggetje op te dagen waar normaal gezien enkel de eigenaar en de ter plaatse aangestelde Facteur plegen te worden gesignaleerd. Dan gaan de wenkbrauwen soms zo ver omhoog dat de traditionele Alpino er aan de achterkant pardoes van af tuimelt. Ha, ha, ha wat een giller is dat. Maar wij zien dan ook heel veel mooie dingen die doorgaans aan de nietsvermoedende toerist die niet wetens is van al die verborgen schoonheden voorbijgaan. Ja ja ondernemend zijn Meneer en Mevrouw Vis als geen ander. En vanzelfsprekend hebben wij geen andere keus, want zeg nou eerlijk, hoe moeten wij onze trouwe volgers anders van met avontuur doorspekte verhalen en haren ten berge rijzende vertelsels voorzien? Nee, nee daar moeten zwaarwegende offers voor worden gebracht, en onszelf niet ontziend en vaak met ware doodsverachting storten wij ons keer op keer in angstaanjagende en afgrijselijke situaties om ons trouwe lezersvolk van dienst te zijn. Het is maar dat u het even weet! Morgen, beste achterblijvers is het voor de meesten van u ook een vrije dag en sommigen bedrijf ontrouwe sujetten zullen er wel weer de vrijdag aan hebben vastgeknoopt. Wij echter zullen morgen nog even het zo zwaar verdiende vakantie gevoel over ons heen laten komen, want overmorgen wacht weer een zware dag waarop wederom vele en nodige kilometers moeten worden opgesoupeerd om zo steeds dichter bij het felbegeerde eindpunt te komen. Zo in de trant van; Eerst Rome zien,...dan sterven. Het is een ware kruistocht. Maar o zo mooi om te doen. We zijn net terug binnen van een bezoekje aan een plaatselijk neringdoende Italiaan die hier een restaurant runt en ons tegen een fikse vergoeding uiteraard voorzien heeft van een avond maaltijd. Dus geheel rond en knorrend van genoegen ga ik mijn verslagje afsluiten en morgen zien we wel weer. Geniet van uw welverdiende vrije avond, en voor de mensen die avonddienst hebben,.....jammer dan. U wordt wederom vriendelijk gegroet door uw onbaatzuchtige en uiterst betrouwbare razende reporter. à demain et dors bien.